ʚɞ @_ii3_ii3_ii3

เรียนออนไลนทำให้ขี้เกียจขึ้นสามสิบเท่า แต่ไปออนไซตก้เหมือนไปเล่นมากกว่าทำงาน สรุปคือความขกอยู่ในสันดานค่ะ

มีการเก็บสถิติพบว่าเด็กวัยรุ่นเมกันถึง 87% เลยนะใช้ iPhone มันเยอะมากพอที่จะกดดันให้เด็กที่ไม่ใช่รู้สึกแปลกและไม่เข้าพวก ผู้ใหญ่อาจมองว่าไร้สาระ แต่เราทุกคนเคยเป็นวัยรุ่น รู้ดีว่าสังคมเพื่อนมันมีอิทธิพลแค่ไหน Google เคยออกมาด่าเหมือนกัน ว่าแกจะเติบโตผ่านการที่เด็กโดยบูลลี่จริงดิ

ในเมกามันมีเด็กโดนบูลลี่เพราะไม่ใช่ iPhone จริงๆนะ เด็กเมกานิยมแชทกันผ่าน iMessage ซึ่งถ้าส่งจากแอนดรอยด์มันจะขึ้นสีเขียวชัดเจนเลย แถมเพื่อนก็ไม่อยากตอบกลับเพราะต้องเสียเงินค่าข้อความ เด็กเลยต้องพยายามซื้อไอโฟนมาใช้กัน

หลาน3ขวบพูดว่า “แม่เย็ด” ถามนางว่าใครสอนไปเอามาจากไหน นางบอก”รัตนาไง” ปวดหัวกับการเลื่อนติ๊กต๊อกของเด็กในแต่ละวัน ลบทิ้งพี่มันก็โหลดคืนมา

สิ่งที่น่าเศร้าสำหรับเด็กไทยคือการศึกษาภาษาอังกฤษ สมัยประถมเราเรียนเอกชน ร.ร.เน้นคอนเวอ คำศัพท์ มากๆ ทำให้เราใช้ภาษาอังกฤษได้คล่อง แถมเราได้เรียนกับครูต่างชาติทุกวัน ทำให้เราพูดภาษาที่ 2 นี้ได้คล่องมากๆ แต่พอขึ้นมัธยมมาทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปเพราะเราเข้ามาเรียนโรงเรียนรัฐ

นี่ว่าพวกบริษัทใหญ่ๆควรมีเทมเพลตให้คนใส่รีซูเม่ไรงี้นะ แบบนี้ก็ไม่ชอบ แบบนั้นก็ไม่เอา ใครมันทำอะไรถูกใจมึงหมดคะ แก้ปัญหาง่ายๆเสือกไม่ทำ แล้วเอารีซูเม่คนมาคิกคักบนเน็ต เก่งอะพี่ๆ

เจอข่าวคนไทยติดโควิดที่ญปเกือบตาย พอกลับไทยได้รักษาหายเลย เอ่อ เพราะคุณพรี่มีเงินรักษาที่ไทยไงคะ แต่ญปทรีตทุกคนเหมือนกันหมด เก็บเตียงให้เคสหนักเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับโดดเดี่ยวคนญปเห็นแก่ตัวไรหรอก อ่านละแบบ ไรวะ

เมทกับชั้นคิดเหมือนกันเลย ทุกข์ใจทุกครั้งเวลาเขียนใบขอทุน ทำไมเราต้องมาสาธยายความลำบากในชีวิตกันถึงขนาดนี้ ต้องมาพิสูจน์ความจนและแข่งขันว่าใครลำบากกว่ากัน เขียนเสร็จก็เข้าสู่กระบวนการสัมภาษณ์ที่โดนถามอะไรบ้าๆ เช่น ทำนาแล้วเป็นหนี้ก็เลิกทำสิ

มีใครเคยคิดเล่นๆปะว่าถ้าตอนม.ปลายได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนต่างประเทศ ตอนนี้ชีวิตจะต่างจากที่เป็นอยู่มากไหม รู้สึกว่าจุดเปลี่ยนในชีวิตหลายคนคือการได้ไปเปิดหูเปิดตาอะ ยิ่งไปตอนอายุน้อยๆเหมือนเจอตัวเองได้อีกเวอร์ชั่นไวขึ้น

มีรุ่นพี่ที่สนิทกันมาปรึกษาว่าลูกวัย 9 ขวบ เป็นผู้หญิงล่ะมาบอกกะเค้าว่า แม่ๆหนูชอบเพื่อนผู้หญิงในห้อง อยากเป็นแฟนกะเขา เขาควร reaction ยังไงให้ลูกสบายใจ นี่ก็เลยบอกไปว่าก็ reaction เหมือนเขาชอบเด็กผู้ชายคนนึงเลย ถามเค้าไปเลยว่าเค้าน่ารักไหม หนูชอบเขาเพราะอะไร ให้มันเป็นปกติที่สุด

แต่แนวคิดเรื่องผิวแทนในเกานี่คือก็สุดอยู่นะ ไอดอลที่ผิวแทนหน่อยรู้สึกจะมีความinsecureมาก อย่างจงอินก็มีชื่อเล่นว่ากัมจง ซึ่งล้อผิวเค้าอะ แบบเพื่อไรวะเกาหรี

하지메

ไปถามคนไม่สวยตามบิวตี้สแตนดาร์ดก็ได้ค่า บางคนเล่นตัวเองก่อนล้อตัวเองว่าก่อน เพราะรู้ว่าถ้าคนอื่นพูดก่อนตัวเองจะเจ็บกว่ามากเลยเล่นตัวเอง พอโดนคนล้อว่าก็ขำกลบเกลื่อน ไม่ให้เสียบรรยากาศ เพราะมนุษย์คือสัตว์สังคม ทุกคนต้องการเป็นที่ยอมรับ แต่ร้อยทั้งร้อยไม่ชอบให้มีคนบูลลี่ตัวเองหรอก

มีเพจนึงถ่ายรูปผญ.อินเดียใส่ชุดนอนมากินข้าวเช้าที่โรงแรม เอามาลงเพจแล้วบอกว่ามารยาทสากลเราจะไม่ทำแบบนี้ แต่นี้อินเดีย แล้วมันแปลกตรงไหน ชุดนอนแขนยาว ขายาวอะ ก็ไม่ได้แก้ผ้าป่ะ แล้วบ้านไหนเค้าแอบถ่ายรูปคนอื่นคะ และไม่เบลอหน้าเค้าก้วย อันนี้อะแอดมินเสียมารยาทจริงนะ

เด็ก 8 ขวบ ให้ท่าผัวมึง??? มันท่อง a-z ได้ก็หรูหราแล้ว

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการถูกเกลียด โดยที่เราไม่มีสิทธิ์ได้พูดอธิบายอะไรเลย เกลียดกันแค่เพราะ เขาบอกต่อกันมา

คนที่เวลาเราบอก “สู้ๆ” แล้วตอบว่า “สู้กับอะไร?” กูตัดออกจากชีวิตก่อนเลย

เพื่อนแต่งงานหรือมีลูกก็ไม่ทำให้ชั้นหวั่นไหวใดๆกับชีวิต แต่ไถไปเจอเพื่อนถูกหวยเท่านั้นแหละ น้อยใจโชคชะตาตัวเองมาก ทำไมชีวิตไม่ได้แบบเขา นอย

เคยเหมือนกัน โดนครูบุลลี่เพราะเอารูปตัวเองขึ้นดิสไลน์แล้วครูพูดหยอกใส่ว่าไม่สวย ทนดูไม่ได้ ให้ไปเปลี่ยนรูป แต่ด้วยความที่กูเป็นเด็กปากกรรไกรเอาเรื่อง ก็เลยหยอกสวนไปว่า ทนหน่อยค่ะ จารย์ยังทนดูกระจกได้อยู่ทุกวันเลยนะ สรุปกูโดนเรียกไปด่า อบรมมารยาท งงจัง โดนแซวกลับบ้างทำเคืองเฉย