دیوچه @DivCheh

‏آلوده به هیچ و عضو افتخاری دسته‌ی خرچنگ‌های مردابی Hell Joined March 2017

Tweets

14K
Followers

2K
Following

43
Likes

547K

دیوچه @DivCheh

2 days ago

من قاعده بازی را بلدم، نمی‌خواهم بازی کنم. زندگی تا سطح زنده بودن کفایتم می‌کند.

1 1 90 1K 2

دیوچه @DivCheh

2 days ago

باید درخت‌ها را با خود به خانه بیاورم. همه‌ی درخت‌هایی که زبر سایه‌شان آرام گرفتی.

0 2 104 1K 4

دیوچه @DivCheh

6 days ago

من اندوهگین نیستم، بلکه اندوه را دوست دارم همان‌گونه که کسی آسمان یا باران را دوست دارد.

0 4 128 2K 9

میان تب پدر بزرگم را صدا می‌زدم که بیاید مرا ببرد. خودم خاکش کرده بودم. نمی‌دانم شعورم باطل شده بود یا شعور پیدا کرده بودم. کسی نبود که این عروج را قضاوت کند تا بفهمم آن من واقعی کدام است، پس همه‌‌ی این عالم از بین رفت.

1 1 46 0 1

دیوچه @DivCheh

3 weeks ago

آدم باید چشمانش را ببندد و با افراط و شدّت در و بر آنچه که دوست دارد غرق شود.

1 2 73 1K 4

دیوچه @DivCheh

3 weeks ago

من به خود آگاهم، می‌دانم چگونه غمگین و یا خوشحال می‌شوم، می‌دانم که چه بر من گذشته است و می‌گذرد، امّا خب دلیلی نمی‌بینم که هیچ کاری کنم.

0 0 36 608 2

دیوچه @DivCheh

3 weeks ago

امروز نتوانستم از میان رَنج‌های داشته یکی را انتخاب کنم. تا جهان چه زاید باز.

0 0 31 532 1

دیوچه @DivCheh

a month ago

نمی‌شودم نبود و می‌نشودم بود.

1 0 33 658 1

دیوچه @DivCheh

a month ago

بازی خراب شده است. ما باید مجدد خلق شویم.

2 7 124 3K 6

دیوچه @DivCheh

2 months ago

او می‌خندید و تن من انگار به درّه‌ای می‌افتاد، شبیه ریخته شدن قطار از روی خطوط، تکّه تکّه سقوط می‌کردم.

0 1 61 2K 2

دیوچه @DivCheh

2 months ago

انگار داخل هذیان زندگی می‌کنم.

1 5 127 3K 1

دیوچه @DivCheh

2 months ago

گفت: هر خر دیگری هم بود اگر، باز همین‌قدر بی‌محابا تن را و جان در آتش‌اش می‌باختم. گفت: چاره‌ی دیگری نداشتم. آن هزار راه دیگر تمام شده بود. مانده بود سوختن و آتش زدنم.

0 0 29 752 1

دیوچه @DivCheh

2 months ago

مکاشفات به دردنخور زیادی داشته‌ام، مراقبه‌های بی‌خود. پروردگارهای فراوانی از میان دود و آتش و خاکستر نمایانم شده‌اند. امّا هنوز طعمِ آن چشم‌ها و انفجارِ حرصِ طلب‌کردنشان زیر پوستم چیز دیگری بود. آه از این همه که رفت و از این همه که دیگر هرگز نخواهد رفت.

2 2 45 1K 1

دیوچه @DivCheh

2 months ago

...و شاید هم تا آینده‌ای نامعلوم خزیده‌ام در خود. خزیده‌ایم در خود.

1 0 76 1K 1

دیوچه @DivCheh

2 months ago

از اندوخته زنده‌ام. دیری‌ست آنچه که جاریِ ایام است چیزی برای عرضه ندارد.

0 4 83 2K 3

دیوچه @DivCheh

2 years ago

من اگر پرهایم کمی بلندتر بود می‌توانستم می‌توانستم یکی‌شان را بکَنم، داخل دوات بزنم و روی کاغذی کهنه بنویسم: هر شب اندوه مرا می‌کشد بی‌آنکه مرا بکشد.

3 14 208 6K 8

دیوچه @DivCheh

4 years ago

بدون اینکه باشد یا حرفی بزند مرا به سمت الکل هل می‌داد. حرف زدنش، خندیدنش، پرخاش کردنش. من از گردن به او بسته شده بودم. زبانم ماشین ستاینده‌ی او بود. رهایم که می‌کرد زیر آوار این همه مکافات خودخواسته انگشتانم نیم‌استکان الکل را می‌جست.