همه می‌میرند! سیمون دوبوار بعضی آدم‌ها انگار از مصالح خاصی برش یافته‌اند. ویژگی‌هایی دارند که آنها را بی‌مانند یا کم‌مانند می‌سازد؛ استاد صالح‌محمدخلیق از شمار این آدم‌ها بود. خلیق، شاعر، مورخ، پژوهشگر و اندیشمند بود. چندین سال مدیریت فرهنگی بلخ را برعهده داشت. مقاله‌های زیادی نوشت، بیش از بیست کتاب ارجمند از خود به یادگار گذاشت، این دستپروردگان ارجمند و درخشان در مقابل قامت بلند معنوی و انسانی او، تهذیب، تواضع، ادب و فروتنی صادقانه‌ی او کم می‌آوردند. باری استادشفیعی‌کدکنی در منزل‌شان در تهران، با حضور دوست و برادر عزیزم اسدکشتمند، در رابطه به زنده‌یاد مهدی‌اخوان‌ثالث فرمود: آثارش تکثیر شده، می‌خوانند و می‌خوانید؛ اما اگر اخوان را از نزدیک ندیده باشید حتمن چیز مهم و باارزشی را از دست داده‌اید. وقتی از مرگ نا به هنگام خلیق برایم گفتند آن خاطره در ذهنم تداعی شد. فرهنگیانی که استاد‌خلیق را ملاقات نکردند چیز مهمی را در زندگی از دست دادند. حضورش، لبخند معصومانه‌اش، سادگی، صفا، صداقت، رفاقتش، دانایی و آداب‌دانی‌اش اثر دلپذیر و فراموش‌ناشدنی بر تو می‌گذارد. دیدارش و حضورش همیشه برای ما غنیمتی تلقی می‌شد. در عین حال، که این سطرها را می‌نویسم استاد واصف‌باختری، استاد‌فرزاد، اسحاق‌دلگیر، استاد‌جاهد و عصیان و مولاناخسته‌ی بزرگ و تصویر تازه که خلیق عزیز باشد از خیالم می‌گذرند؛ و بلخ بامی و «بلخ بیرق‌های بلند»، که چه گوهرهایی با جان خود پرورید … آری! همه می‌میرند، اما به بیان یکی از بزرگان آسیا، بعضی مرگ‌ها به سبکی پر قو و شماری به عظمت کوه «تای»اند .مرگ خلیق سنگین و اندوهناک بود؛ برای ما دوستدارانش به سنگینی رشته کوه‌های البرز. فراموشت نمی‌کنیم خلیق عزیز!
@LatifPedram انسان پست وبی غیرت متعصب هستی جنابی پدرام اصلان از رنګ تو واری انسان سګ صفت خوشم نه میایه
@LatifPedram تا يې چې ستاينه وکړه نو پوه شوم چې کوم متعصب او ايران پالی به وو
@LatifPedram روح شان شاد! جاى اين فرهنگيان تا ابد خالى ميماند.
@LatifPedram لطیفک پدرام مانند یک پخسه گ... هم در غربت بیچارگی‌ها آوارگی نیست و نابود مردار می‌شود و در تاریخ از یک مخلوق بی‌ارزش بی منطق کثافت خودفروش خلقی پرچمی سامی خر آسانی تازی تاجیک حیفه تفاله ...
@LatifPedram جنت الفردوس نصیب جناب خلیق صاحب 🥹 واقعا از دست دادن ایشان ضایعه بزرگ فرهنگی بود
