گلوله‌های مقدس جنرال شفیع تأسیس حزب وحدت اسلامی افغانستان یکی از بزرگ‌ترین و بی‌سابقه‌ترین دستاوردهای تاریخی هزاره‌ها در مسیر قدرت‌گیری سیاسی و اجتماعی به شمار می‌رود. این حزب، به رهبری شهید عبدالعلی مزاری، توانست هزاره‌ها و شیعیان افغانستان را از حاشیه به متن معادلات سیاسی و نظامی کشور بیاورد و برای نخستین بار در تاریخ معاصر، جایگاهی درخور به آنان ببخشد؛ جایگاهی که آنان را قادر ساخت در سطح ملی و حتی در عرصه بین‌المللی به‌عنوان یک بازیگر مؤثر حضور یابند. اگرچه قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، به‌ویژه پاکستان، آمریکا و هم‌پیمانان‌شان، تمایلی به حضور فعال و اثرگذار هزاره‌ها در معادلات افغانستان نداشتند، اما رهبری شهید مزاری فرصت تاریخی را دریافته بود. او توانست با تکیه بر مردم و بازوان توانای فرزندانش، آنان را به کانون تحولات کشور وارد کند. در این میان، مقاومت درخشان دو سال و هشت‌ماهه‌ی مردم، تجلی‌ای از شجاعت، غیرت، اقتدار، استقامت و روحیه جنگجویی این قوم قهرمان بود. شهید مزاری بارها تأکید کرده بود: «ما اگر حقی می‌خواهیم، برای شما می‌خواهیم و به بازوان پرتوان شما حساب می‌کنیم.» یکی از این بازوان پرتوان، جنرال شهید، سردار عیار و فرمانده رشید، جنرال شفیع ترکمنی بود؛ مردی که نامش لرزه بر اندام دشمن می‌افکند و حضورش مایه دلگرمی و امید برای مردم مقاوم خویش بود. سرداری که کوچه‌به‌کوچه و گام‌به‌گام برای عزت و آبروی مردمش رزمید و هرگز در میدان نبرد طعم شکست را نچشید. وجودش آمیزه‌ای از آزادگی، استقامت و عیاری بود و گام‌هایش به‌راستی یادآور قدمگاه فرشتگان. او نه‌تنها یک فرمانده نظامی، بلکه مهندسی نخبه، جنگاوری نستوه، مردی اصیل و خان‌زاده‌ای باوقار بود که غرور و عزت قومش را در سیمای خویش متجلی ساخته بود. هر گلوله و هر شلیک او در راه مردم و سرزمینش، معنای قدسی داشت و چه مقدس بودند گلوله‌هایی که به انگشتان این مرد بزرگ شلیک شدند تاریخ برای غیرت و شجاعت او سر تعظیم فرود آورده است؛ دشمنانش نیز به‌حق در برابر شهامت و توانمندی او زبان به ستایش گشوده‌اند. مقاومتش، جنگش، ایستادگی و دلاوری‌اش نه‌تنها ستودنی، که مقدس است. عیاری‌اش مقدس است. اگرچه پیکر او از این جهان خاکی رخت بربسته، اما مکتب استقامت و شجاعتش همچون فانوسی فروزان در تاریخ باقی مانده است؛ چراغی برای نسل‌های آینده، برای نجات و رهایی. تفنگ او، تیر او، عزم و اراده او، همچون یادگارهای جاویدان، در حافظه تاریخ زنده‌اند. روحت شاد، ای خان‌زاده باوقار؛ روحت شاد، ای یار وفادار؛ روحت شاد، ای فرمانده نستوه و جاویدان!
@abbas1_10 کچلو فروش ره جنرال خطاب می کنند ولدزناها هیچ گ.هی نبود یک احمق روانی مریض عقده ای بود مثل خود مرداری از ک.ن آویزان شده
@abbas1_10 لعنت خدا بر شما مشرکان کافر تو بی ناموس که یک ادم خوړ وحشی را تعریف میکنی لعنت بر توهم باد هزار بار کافر لعین
@abbas1_10 @kunduzi00930093 شول شیفت شول شیف شول شیفت هههههههههه
