غلامبچهی ارزشفروش و بغاوتگر. امرالله صالح با سجدهی بیبازگشت بر دامان غنی، هنوز ذکر تعظیمش تمام نشده و سر بالا نکرده است. ما همه فکر میکردیم او پس از فرار از افغانستان ممکن است آدم شده باشد و راه راست را انتخاب کند. اما نهتنها آدم نشده بلکه با تمام توان در پی محکمکاری ارزشهایی است که برای معاونیت فروخته بود و همچنان هنوز گزارشگر روزمره برای غنی است. صالح با این کجرویهای مداوم و خطاهای پیهم، به عهد و ارزشها وفادار نماند و یکونیم سال قبل از جبههی مقاومت ملی افغانستان اخراج و رانده شده است. او در تازهترین اقدام، قطعهی سبز نظامی ساخته و بهترین فرماندهان را از بدنهی جبهات ضدطالبانی جدا کرده و خریداری میکند. در کنار این کار نام و شهرت مقاومتگران را جمعآوری کرده و به طالبان میدهد. همانگونهی که چند روز قبل لیستی از مقاومتگران بغلان را نشر کرد که با واکنش جدی فرماندهان ارشد جبهه مقاومت ملی مواجه شد. و قبلتر از آن حکیمالله فرمانده قرارگاه عبداللهخیل پنجشیر را به دام طالبان انداخت. این خیانت و رذالت او هرگز قابل گذشت و بخشش نبوده و در فردای آزادی سرزمین مان با او تصفیه و حساب خواهیم کرد. مقاومت با مردم و مردان پاک به پیروزی میرسد، انشاءالله!
«من بهخاطر ایستادگی امرالله صالح در برابر طالبان احترام گذاشتم، اما هرگز ندیدم که در برابر کارکردهای گذشتهاش از مردم عذرخواهی کند یا مسئولیت بپذیرد. او در زمان قدرت میتوانست مردم را برای دفاع آماده و مسلح کند، اما چنین نکرد و نتیجه این شد که مقاومت با دست خالی درهم کوبیده شد و به کوپایههای هندوکش کشانده شد؛ جاییکه هنوز هم از آنجا علیه اهریمن تروریزم مبارزه میکنند. حالا هم با ایجاد قطعه سبز، عملاً خود را از بدنهی مقاومت جدا ساخته است. به باور من، چنین انشعابها صف را پاکتر و یکدستتر میکند. با اینحال، امروز مهمترین چیز این است که نگذاریم دشمن از اختلافات ما سوءاستفاده کند. راه نجات تنها اتحاد و پیروی از یک آدرس مطمئن، احمد مسعود، است. مقاومت با صفوف پاک و منسجم پیروز خواهد شد، انشاءالله.»