روح بزرگ‌مرد جهاد و عدالت، دگرجنرال احمدخان سمنگانی شاد و یادش گرامی باد. تاریخ همواره گواهی داده است که شرایط دشوار و جبر زمان، فرزندان مبارز و عدالت‌محور را در دامان خود می‌پرورد، مردانی که برای رهایی ملت از زنجیر ستم و تبعیض، نه تنها خطرات بزرگ را به جان می‌خرند، بلکه از جان شیرین خود نیز می‌گذرند تا فردای روشن‌تری برای مردم خویش ترسیم کنند. اما تلخ‌ترین و دردناک‌ترین بخش این سرگذشت‌ها، فراموشی تدریجی آن جان‌باختگان راه آزادی‌ست. با تأسف باید گفت که نه‌تنها احزاب سیاسی و نهادهای مرتبط، بلکه گاه حتی اعضای خانواده و نزدیکان آن شهیدان راه عزت و عدالت، لحظه‌ای از وقت خود را صرف یادبود و بزرگداشت آنان نمی‌سازند. در حالی‌که با ساده‌ترین امکانات مجازی، مانند نشست آنلاین چند دقیقه‌ای بدون صرف حتی یک افغانی، می‌توان یاد آنان را زنده نگه داشت و از ارزش‌های‌شان پاسداری کرد. در حالیکه اعضای خانواده و برخی از نزدیکان، نام و نان شان وام‌دار آن جان‌باختگان‌اند؛ کسانی که بر بلندترین کرسی‌های قدرت تکیه زدند، اما اکنون در برابر فداکاری آنان سکوت اختیار کرده‌اند. سکوتی که نه از جنس فراموشی، بلکه گاه نشانه‌ای‌ست از بی‌وفایی سیاسی و تاریخی به شمار میرود پس چگونه نسل های بعدی مطمئن شوند که بعد از مرگ شان لحظه ی از ایشان یاد آوری خواهد شد. یاد دگرجنرال احمدخان سمنگانی، سایر سنگرداران و جان باختگان راه عدالت و همسنگران او، باید نه‌تنها در دل‌ها، بلکه در سیاست‌ورزی، در حافظه‌ی جمعی و در مسیر آینده‌سازی این ملت زنده بماند. این حداقل مسئولیتی‌ست که بر دوش ماست، اگر هنوز به آرمان عدالت، وفاداریم.

@dr_paikan روحش شاد یادش گرامی جایش جنت الفردوس باد