Դատարկ @emptyfear

Որ կողքից նայում եմ անվստահ լինելուս կամ անապահովության զգացմանս՝ էնքան հեշտ լուծելի են թվում։ Բայց որ ներսից եմ նայում՝ էնքան բարդ ու խորն են երևում, որ համարյա անլուծելի են թվում։

0 0 4 710 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Նեղվում եմ մոտիկ մարդկանց հակասական լինելուց, հետո իմ պահվածքն եմ նայում կողքից՝ իրանցից հակասական բաներ եմ անում։

1 0 3 798 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Ցերեկը քնելը էնքան հաճելի ա, բայց որ վեր եմ կենում ոնց որ աշխարհի վերջը լինի։

0 1 19 789 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Ամսվա բացահայտումը. լոգարանի սպիտակ հետքերը, որոնք կրաքարի նստվածքների հետևանք են, կիտրոնաթթուն մի քանի րոպեում մաքրում ա։

1 0 2 743 1

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Ինչքան ա ցավացնում, երբ նկատում եմ, որ ինչքան մեծանում եմ, էնքան ինքնարտահայտման ձևերս քիչանում են։

0 0 10 627 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Հայերեն երկար տեքստեր չգրելու առաջին նշանը էն ա, որ սկսում եմ խառնել, որ բայի հետ որ հոլովը կամ նախդիրն եմ օգտագործելու։

0 0 3 398 0

Որտեղ ապրում եմ, հիշողությունս ու կյանքս ուժեղ կապվում ա հանրային տրանսպորտի ուղու ու կանգառի հետ։ Երբեք չեմ մոռանա 3, 33 կամ 39-րդ համարի մարշուտկեքը, 259 ավտոբուսը կամ Երիտասարդականի կայարանը։ Իսկ հիմա կյանքս M1-ն տրամվայն ա, կամ U2-ի կանգառը։

0 0 7 527 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Ձմեռվա սառը ու թարմ օդը, քաղաքի հյուսիսի փողոցներում երկա՜ր քայլելը, Ֆրանկ Հերբերտի «Ավազաթումբը» (Dune) լսելը ու պատկերացնելը՝ էս ձմեռվա ամենասիրելի հիշողություններից մեկը կմնա։

0 0 8 501 0

Դատարկ @emptyfear

2 years ago

Լավ կլիներ, որ թվիթերում երկու շարք ունենայի, մեկը՝ էն բաների, որ փոքր երջանկություններ են բերում իմ կյանք իսկ մյուսը՝ էն տրավմաների կամ տրավմատիկ փորձառությունների, որոնք մտածել եմ, որ ունեմ, բայց վստահ չեմ։