«خوب نیستم. با تلاشی که الآن برای ادامه زندگی می‌کنم می‌توانستم اهرام مصر را بسازم.» - از میان نامه‌ی فرانتس کافکا‌ به فلیسه. #ازبه @monadchannel

«خوب نیستم. با تلاشی که الآن برای ادامه زندگی می‌کنم می‌توانستم اهرام مصر را بسازم.» - از میان نامه‌ی فرانتس کافکا‌ به فلیسه. #ازبه

«…من به تو اعتماد و اعتقاد دارم زیرا قسمتی از زندگی منی. تو ترانه‌ای از سرود ایمان بزرگ منی…» - از میان نامه‌ی مرتضی کیوان به پوری سلطانی. #ازبه

«چه می‌شود کرد؟ غذایمان را هم نمی‌توانیم تغییر بدهیم چه برسد به قضا.» - از میان نامه‌های صادق هدایت. #ازبه

«ما سرزمین آرزوها نداریم. ما آواره‌های ابدی هستیم.» - از نامه‌ی حسین دریابندی به بهرام اردبیلی. #ازبه

«من زنی هستم که دوست دارد کنار میزش بنشیند و کتاب بخواند و شعر بنویسد و فکر کند. چرا، چون حس می‌کنم که مال خودم هستم، حس می‌کنم که در خانه راحت هستم.» - از نامه‌ی فروغ فرخ‌زاد به پدر. #ازبه

باید خریدارم شوی تا من خریدارت شوم وز جان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم #ازبه

۱۸۷۰: «در مورد خودم باید بگویم که بهترم. به‌طرز حیرت‌آوری کتاب‌ خوانده‌ام. به‌ شدّت کار کرده‌ام. و توده‌ی غمی که در اعماق قلبم دارم، کمی بزرگ‌تر شده، همین.» - از نامه‌ی گوستاو فلوبر به ژرژ ساند. #ازبه

«ما همگی به سمتِ ویرانی می‌رویم: هرکس به شیوه‌ی خودش، با شجاعت و شهامت، یا با ترس و بزدلی، با چشمانِ باز یا بسته، امّا حتی‌الامکان در دوستی، با دوستی.» - از نامه‌ی موریس بلانشو به مارگریت دوراس. #ازبه

اوایل اوت ۱۹۲۷: «در زندگی، هیچ لحظه‌ای احساس نکرده‌ام به کسی متعلقم...» - از نامه‌ی تسوتایوا به پاسترناک. #ازبه

«من خودم را با خستگی تمام از میان این فصل عبور می‌دهم فقط به امید نور کم‌سویی که در دوردست‌ها می‌درخشد.» - از نامه‌ی آنتوان چخوف و اولگا کنیپر. #ازبه

اوایل اوت ۱۹۲۷: «در زندگی، هیچ لحظه‌ای احساس نکرده‌ام به کسی متعلقم...» - از نامه‌ی تسوتایوا به پاسترناک. #ازبه

اوایل اوت ۱۹۲۷: «در زندگی، هیچ لحظه‌ای احساس نکرده‌ام به کسی متعلقم...» - از نامه‌ی تسوتایوا به پاسترناک. #ازبه

«در این چیزی که به آن کائنات می‌‌گویند، دلی که بیش از همه دوست دارم [و] قلبی -قلب یک انسان- که بیش‌ترین مهر را به آن ورزیده‌ام، در سینه‌ی تو قرار دارد.» - از نامه‌ی ناظم حکمت به همسرش پیرایه؛ فارسیِ علی‌رضا شعبانی. #ازبه

۱۴ مهر ۱۳۰۴: «باری، دنیا و مافیها را زود فراموش کردید. حق هم دارید، تا می‌توانید این خواب را به یاد نیاورید.» - از نامه‌ی صادق هدایت به تقی رضوی. #ازبه

یکشنبه، ۲۲ اکتبر ۱۹۲۲: «من مثل همیشه از این فکر، که عاقبت قرار است دفعهٔ بعد به موفقیت برسم، قوت قلب می‌گیرم.» - از نامه‌ی ویرجینیا ولف به راجر فرای؛ از کتاب «جان‌های همدل». #ازبه

۱۸۷۰: «تو در خانه‌ی من بی‌هیچ رودربایستی می‌توانی غمگین باشی‌.» - از نامه‌ی ژرژ ساند به گوستاو فلوبر؛ از کتاب «آوازهای کوچکی برای ماه». #ازبه

«می‌خواهم یک هفته‌ی‌ تمام در آشپزخانه بمانم، بخوانم، لم بدهم، سیگار بکشم و تو را تماشا کنم که غذا آماده می‌کنی و با خودت حرف می‌زنی، حرف می‌زنی، حرف می‌زنی. وای. بی‌نهایت شاد خواهم ‌بود.» - از نامه‌ی جیمز جویس به نورا بارناکل. #ازبه

از میان نامه‌های میرزا به پریدخت خاتون: "احوالاتمان که پرسیدنی نیست، روزگارمان در بند غم و رنج میگذرد لیک بیشتر از همه دوری از طلعت منیر شماست که امانمان را بریده، پریدخت خاتون این اندک نفس و جان هم از عطر نامه‌های مرقومه شما به این کمترین بر‌می‌خیزد" #نامه #ازبه

«چه‌قدر دلم می‌خواست الان در سورتمه‌ای روی برف‌ها بودم.» - از نامه‌ی آنتوان چخوف و اولگا کنیپر. #ازبه