#Poëziemoet tormende winden grijze wolken verpletteren melancholie

#Poëziemoet ... tussendoor nieste jij en bleef je tranen je zei dat het kwam van de scherpe wind maar dat betwijfelde ik

#Poëziemoet het lege notenblad van een merel op de plek waar vroeger een berk stond is het nu ook al lang stil twee handbreedtes diep in de tuin begraven de naam van de kat van de buren maar ik sta nog steeds met het gezicht naar morgen en gisteren telt niet

#Poëziemoet Ik hou van vrouwen die niet met veel mannen hebben gewoond, of ze hebben niet veel one night stands gehad. Ik verwacht geen maagdelijkheid, maar ik geef gewoon de voorkeur aan een vrouw die niet uit ervaring is gesneden. Charles Bukowski.

,#Poëziemoet mijn hart vol met liefde ik zit in een appelboom en leef graag, zeg ik en als er iemand komt, veer ik op; ben ik tot ik plots val in een groen lyriekland simpelweg hulpeloos en een beetje bang...

#Poëziemoet Woorden als stof in de lucht uitgesproken groeien ze naar je toe veranderen in een gedicht van licht.

#Poëziemoet uit licht en in liefde met wat vreemde gedachten word ik wakker in het donker onder een mantel van stilte waar sterren nog slapen Het leven heeft grote vleugels zweeft geruisloos over de dingen doordrongen van het onzichtbare waarin ik steeds weer verdwaal.

#Poëziemoet Betoverd door een wolk doopt de pelikaan zijn pen in de inktvis en schrijft op het blad van de windroos: ik hou van je

#Poëziemoet “Wil je altijd bij me blijven?”. En ik zei: ”ja. Ja, ja..” Want dat was de bedoeling. Maar wat daarna? Daarna werd ik een herinnering als iemand die altijd wilde blijven. En dat ook zeker wist: “Zolang ik leef!” De wereld wordt niet kleiner. Maar wel klein.

#Poëziemoet Zie mijn bleke gelaat, Proef het zilt van mijn tranen En weet mijn liefde voor jou Onaantastbaar en vol Als ikzelf.

#Poëziemoet ik wacht de lente ik geef amper toe aan het moment van hartslag en slaap dat de aarde omvat mijn blik wendt zich een weinig oostwaarts ziet hoe een schare vogels vonkjes uit de schemering plukt in het goud van vleugelslagen over daken in de dageraad

#Poëziemoet Ik denk dat ik op een verkeerd pad van woorden ben diepere betekenis blijft woordeloos in mijn zachtheid laat ik stilte toe in de essentie van al het zijn ligt in de stroom tussen geboorte en dood enkel het feit: ik ben.

#Poëziemoet Schoonheid zie ik maar vind niets tegen het kwaad dat mij bedrukt, laat het wegwaaien door de wind op bliksems rijd ik doorheen dit leven

#Poëziemoet Wanneer ik me angstig voel bouw ik muren rond mijn kwetsbaarheid op zoek naar vertrouwen in stille dagen van hoop glimlacht voor mij de diepere zin dan morst inkt mijn gedachten en wijst me met gekleurde beelden, tussen de regels, de juiste weg.

#Poëziemoet Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water. Want in het water adem ik water, in het water word ik een schepper die zijn schepping omhelst, en in het water kan men nooit geheel alleen zijn en toch nog eenzaam blijven. #ZwemmenMoet Paul Snoek

#Poëziemoet Geen zingen noch wiegen van takken want de bossen zijn nu kaal en leeg er wacht nog maar één vogel in het ritme van deze stilte.

#Poëziemoet

#Poëziemoet

#Poëziemoet Vanavond ga ik niemand iets bewijzen zal stil zijn, kijken naar het papier dat uit woord na woord zinnen vormt ik zal mij neerleggen naar namenloze sterren kijken en hun licht zien naar wolkenrozen die opbloeien en verdwijnen zonder enige moeite. 🌠

#poeziemoet dragen de stemmen over stromen van gevoelens de wind van het verleden waakt voor de poort van het nu onmerkbaar voor gedachten die niets vertellen over de toekomst van nachten met open harten wijl stille stemmen wandelen troostvol in hun energie...