เสิ่นเฉียว​ @shenqiaoBot

#NewProfliePic

#พันสารท ประมุขเยี่ยน : บุพเพสันนิวาส อาเฉียว : เวรกรรม ในใจประมุขเยี่ยน :

อ่าน #พันสารท จบเจอคอมเมนท์นึงบอกว่าเฉินคุนนี่อิมเมจเยี่ยนอู๋ซือได้ คือมันใช่ค่ะ!!!🙋‍♀️🙋‍♀️ มีออร่าความเก่ง ความยโส ครบหมด ส่วนเสิ่นเฉียวคือหลงเกอได้อยู่ เป็นคนอ่อนโยน มีบรรยากาศเทพเซียนรายล้อม แฝงด้วยความทระนงภายใน อายุตลค. ก็ประมาณนี้เลย เด็กไปไม่ได้

keyboard_arrow_left Previous keyboard_arrow_right Next

[sketchy]Yan Wushi/Ah Qiao กลางวันบอกสงสารอาเฉียว พอเลิกงานปุ๊บก็รังแกอาเฉียวทันที เป็นแม่ที่ไม่ดี😅 #พันสารท #千秋

"อามิตตาพุธประมุขเยี่ยน ฝักใฝ่ธรรมมะ หมั่นสวดมนต์​นับเป็นเรื่องดี"

"...." นั่งสมาธิ​เดินลมปราณ

"ประมุกเยี่ยนวิปลาส"

“เมื่อครู่ท่าจับจ้องคุณชายสามถี่ๆ บัดนี้ข้าชนะเขาแล้ว เหตุใดท่านกลับไม่มองดูข้าสักแวบ” — #พันสารท #千秋 ล.3 น.288 ประมุขน้อยตำหนักหลิวหลีกับศิษย์น้องห้านี่มีใครจิ้นไหมคะ 😂 โมเมนต์น้อยมาก แต่สัมผัสได้ว่ามีซัมติง55555

"น่ารักจริงๆเชียว"

มุ ✼ M u @Mululeee

6 years ago

"น่ารักจริงๆเชียว"

0 3 12 0 0

Download Video

(5)สุดท้ายกลายเป็นว่า #พันสารท เป็นนิยายที่ตรึงใจสำหรับเรามากๆ อ่านจบแล้วก็ยังอยากหวนไปอ่านอีกรอบ บรรยากาศงดงาม ธรรมชาติ และอบอุ่นจริงๆ ไม่ต้องกลัวจะดราม่านะ ด้วยภาษาและการเล่าเรื่องผ่านเสิ่นเฉียวทำให้ความกดดันไม่รุนแรงแม้สถานการณ์ในเรื่องชวนปวดจิตก็ตาม อ่านไปเหมือนได้ชำระใจ 555

(4)คิดว่า #พันสารท เป็นมากกว่านิยายวาย ถึงอ่านแล้วต้องทำความเข้าใจสักหน่อยย่อยยาก แต่ก็เป็นนิยายวายที่นับความดีงามเรื่องนึง ข้อคิดเยอะแยะ กลมกล่อม ลงตัว เหมือนอ่านนิยายกำลังภายในดีๆเรื่องนึง ซึ่งถ้าไม่ติดเลิฟซีนปะปราย อีกนิดเดียวเสิ่นเฉียวก็เป็นพระเอกแล้ว อีกนิดอิลุงก็ตัวร้ายแล้ว

(3)ส่วนนึงต้องขอบคุณการบ่มเพาะของเยี่ยนอู๋ซือด้วยที่ทำให้คน introvert อย่างอาเฉียวมาได้ไกลขนาดนี้ ขณะเดียวกันลุงเยี่ยนก็มีการเติบโตด้วยเช่นกัน จากคนที่คิดว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมาชั่วร้าย พอเจอคนจิตใจบริสุทธิ์และมั่นคงอย่างอาเฉียวเข้า จิตใจมืดดำของลุงก็เริ่มสว่างขึ้น รู้จักรักมากขึ้น

(2)อีกอย่างที่ชอบคือ การได้มองเห็นพัฒนาการของเสิ่นเฉียวที่ค่อยๆเติบโตขึ้น ทั้งด้านวรยุทธ ด้านจิตใจ แม้จะต้องเจอกับการทรยศ ความเจ็บปวดแสนสาหัส แต่ก็ยังคงความเป็นอาเฉียวอยู่ ที่ทั้งอบอุ่น อ่อนโยน แข็งแกร่ง บริสุทธิ์ งดงามและน่าอัศจรรย์แบบที่พบได้ยาก สมกับที่ลุงหลงหัวปักหัวปำ

(1)อ่าน #พันสารท จบแล้ว ชอบที่นิยายบอกว่าแม้สรรพสิ่งล้วนแปรผันไปตามกาลเวลา ทั้งสถานที่ ทั้งเหตุการณ์ ทั้งจิตใจมนุษย์ ล้วนไม่มีอะไรแน่นอน แต่กลับมีต้นไม้ต้นนึงที่ยืนต้นดูความเปลี่ยนแปลงนับพันปี เป็นสิ่งเดียวที่มั่นคง เหมือนจิตใจดีงามของเสิ่นเฉียวยึดมั่น และรักของลุงที่มีต่ออาเฉียว

แต่ตัวละครที่น่าสนใจที่สุดสำหรับเราคงเป็นไป๋หรง นางเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารอะ อันนี้อารมณ์แบบร้ายกับคนทั้งยุทธภพ แต่ดีกับเสิ่นเฉียวคนเดียว แอบคิดถ้านางเป็นนางเอก เสิ่นเฉียวเป็นพระเอก เรื่องจะออกมายังไง แต่เออคิดไม่ออก555555

ที่ประทับใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คงเป็นความมั่นคงแต่ก็ยอมอ่อนของเสิ่นเฉียว เป็นคนที่ดียังไงก็ดียังงั้นเสมอทั้งเรื่องถึงแม้จะโดนทรยศตลอด ยึดมั่นกับอุดมการณ์แต่ก็ยอมรับว่าตัวเองผิด ตรงข้ามกับประมุขเยี่ยน แปรปรวนตลอดเวลา ผีเข้าผีออก ที่จะสม่ำเสมอทั้งเรื่องคงจะเป็นความกวน...

อ่านตอนแรกนึกไม่ออกเลยว่าสองคนนี้จะลงเอยกันยังไง อีกคนก็ดีบริสุทธิ์ อีกคนก็ร้ายบริสุทธิ์ จริงๆเรื่องค่อนข้างเครียดอยู่นะแต่พอเล่ามาในมุมมองของเสิ่นเฉียวเลยดูซอฟท์ลงมาหน่อย เป็นอีกเรื่องที่ฉากบู๊สนุก เนื้อเรื่องสอดแทรกแก่นแท้มนุษย์ นี่ถ้าแยกออกมานึกว่าหนังสือธรรมะ555555

เนื่องจากอ่านพันสารทจะจบแล้ว เราจะมารีวิวนิยายพันสารทตามแบบฉบับคนที่ยังมุปออนไม่ได้ เริ่ม! #พันสารท เป็นนิยายวายที่อาเฉียวเราเป็นพระเอก ส่วนพระเอกคือตัวร้ายดีๆนี้เองอารมณ์แบบร้ายกับคนทั้งโลก ร้ายกับเธอด้วยเช่นกัน เอาจริงถ้านี่เป็นเสิ่นเฉียวน่าจะฆ่าพระเอกไปเเล้ว

"หากมีโอกาสข้าจะมาสรุปเส้นเวลา4เล่มแรก"