به فکر افراد مغرض بشاشید، بیا همراه یکدیگر بشاشیم نشسته، در ته ی مٓعبٓر بشاشیم‌ که تا باشد گذرگاها، میسر چرا رفته به عمق لر بشاشیم ؟ نمودِ وحدت است و هم‌پذیری بهم آییم و چون لشکر بشاشیم نشسته، خسته کن گر‌ بُود مارا بیا اِستاده ،راحت تر بشاشیم چرا پنهان شویم از چشم مردم همان بهتر که در منظر بشاشیم گهی گر داخل گاراج بودیم دویده در پس موتر بشاشیم به هر جای که پیش آید خوش آید به‌روی کوتِ خاکستر بشاشیم کسی گر‌گفت: در هر جا نشاشید ! به حرف‌و نقدِ روشنگر بشاشیم که تا این خاکِ پاک از آن ما هست به‌ هرجا ریده و یکسر بشاشیم به خشکه، هم به مثل گاوِ وٓحشی به دریا هم به مثل خر بشاشیم مایل